فرانک لوید رایت و خانه ابشار

فرانک لوید رایت فرزند یک کشیش ولزی تبار بود که در هشتم جوئن 1869در مرکز ریچارندد (ویسکونسین) متولد شد. در سال 1885اختلافات خانوادگی سبب شد تا ویلیام پدر فرانک برای همیشه از آنجا برود و هرگز باز نگردد.

پس از تحصیل مهندسی راه و ساختمان در دانشگاه wisconsinبه شیکاگو مهاجرت کرد سپس موفق به استخدام در دفتر مشهور(سولیوان و ادلر) شد با تماسهایی که استادش داشت او را با گرایشهای مکتب شیکاگو آگاه ساخت.

در سال 1889 تاسیس دفتر شخصی در کنار دفتر استاد عزیزش که پس از این کار با خانمی به نام(کاترین توبین) ازدواج کرد و به کمک یک وام شروع به ساختن خانه شخصی خود کرد.

در سال 1891وی شروع به اجرای طرحهایی به صورت مخفی کرد که در سال 1893 استادش متوجه پنهان کاری وی شد و او را اخراج کرد و این شروع فعالیت های مستقل رایت بود.

در سال 1959 در نهم آوریل رایت در فونیکس آریزونا از دنیا رفت و جسد او در ویسکونسین به خواب ابدی فرو رفت.

تعریف رایت از معماری:

معماری زمانی آغاز میشود که شما دو آجر را با دقت پیش هم میگذارید

معماری محدود کردن فضاست.

معمار بایستی یک پیامبر باشد … یک پیامبر به مفهوم واقعی کلمه … اگر او قادر نباشد حداقل ده سال جلوتر را ببیند، نمی­توان او را یک معمار نامید.

توصیف فرانک لوید رایت:

بی تردید فرانک لوید رایت از میان تمام معمارانی که کارشان را قرن نوزدهم آغاز شد دور اندیش تر بود وی نابغه ای بود که چشمه فیاض قریحه اش هرگز به خشکی نگرایید واستعدادش به وصف نمی آید کار وی از اعصار مختلف به خصوص از معماری دیرین خاور دور متاثر بود اما نه به شیوه دیگر معماران قرن نوزدهم که تقلید را بهانه عدم ابتکار کرده بودند بلکه مانند ماتیس نقاش فرانسوی که از هنر و زندگی ایرانی الهام گرفت و این الهام با درک و تاثیر عمیق بود .با اینهمه کار رایت بیشتر از کار هر معمار امریکایی دیگر روحیه سرزمین خود را داشت .فهمیدن کارهای رایت محتاج مطالعه دقیق وعمیق است ودرک شخصیت قوی وی که در هر نکته ای از کارهایش تجلی داشت به آسانی ممکن نیست اثارت قرن نوزدهم هنوز در رایت باقی بود اما وی به تنهایی بی آنکه نقاشان و مجسمه سازان معاصر وی اورا یاری کنند تصوری نو در معماری آفرید.

به سال 1887 هنگامی که رایت در شیکاگو آغاز به کار کرد این شهر سرچشمه معماری جدید بود وی در کارگاه دونفر از معماران و مهندسان آن زمان “لوئی سالیوان “و ” دنکلمار ادلر” که اولی را استاد محبوب و دومی را کهن سرور بزرگ می نامید در زمانی که این دو در کمال قدرت خلاقه ساختمان (ادیتوریم ) را می ساختند شاگردی می کرد .به این تریسب مکتب شیکاگو در شکفته ترین ایام خود بر جوان وی تاثیر گذاشت با این همه رایت مستقیما دنبال کارهای این مکتب را نگرفت استفاده از امکاات ساختمانی جدید و مصالح تازه به عرصه معماری رایت –خانه سازی – سالها بعد وارد شد . از این رو می توان گفت که وی محافظه کار بود و و بیشتر دنباله روی راهی بود که ریچاردسن رفتهبود تا سالیوان تازه در دهمه سوم قرن بیستم که بتن مسلح به طور کامل در اروپا رواج یافته بود وی – چنانچه که خودگفته است –برای نخستین بار این ماده را در یکی از خانه هایی که ساخت به کار برد دلیل این مطلب عدم کفایت رایت نبود بلکه تمایل و اراده شخصی وی بود .

 

آن دسته از معماران اروپایی که رهبری نهضت نو را در آن قاره به عهده داشتند به سرعت معنای کارهای رایت را یافتند به سال 1908 ” کونو فرانکه ” استادی آلمانی که جز برنامه مبادلات فرهنگی دو کشور آلمان و آمریکا در دانشگاه هاروارد زیبایی شناسی تدریس میکرد رایت را ملاقات کرد و نتیجه این دیدار کتاب قطوری در باره رایت به زبان آلمانی شد . که به سال 1910 در آلمان منتشر شد کتاب کوچکتر دیگری از همین نویسنده به سال چاپ شد که  تعداد فراوانی از این کتاب به فروش رسید و این دو کتاب مقدمه آشنایی اروپائیان با کار رایت شد بی مناسبت نیست که یاد آور شویم که کتاب نخستین به دلیل جامع بودن خود تاکنون بی نظیر مانده.

دلیل انکه رایت بیشتر از معماران هم دوره خود بود چیست ؟ چرا ساختمانهای وی حتی آنهایی که در دم واپسین ساخت بر معماری تاثیر فوق العاده دارند پاسخ این دو سوال چندان مشکل نیست در ستیز با کهنه پرستی مشکل رایت در مقایسه با مشکلات دگر معمارن اروپایی کمتر بود وی در ناحیه غرب مرکزی آمریکا زاده شد و وی در سایه حمایت شهری چون شیکاگو که مرکز رفیع ترین کارهای آن زمان بود.

 

پروژه های برجسته:

•مرکز مردمی شهرستان مارین

•منزل فالینگ واتر

•موزه گوگنهایم

•معبد یونیتی در ایلینوی

•منزل روبی

نمونه کار :    خانه آبشار یا فالینگ واتر

شاید خیلی‌ها در طول این سال‌ها از خانه فالینگ واتر دیدن کرده‌اند، خانه‌ای که در تپه‌های پنسیلوانیای غربی واقع شده است.فرانک لوید رایت این خانه را برای ادگار کافمن، در اوایل دهه 1930 طراحی کرد که در سال 1991 عنوان «بهترین اثر در معماری آمریکا» به آن داده شد. در سال 1963 پسر کافمن، ادگار جِی.آر، خانه، زمین، و مبلمان اصلی آن را به سازمان حفاظت از منابع طبیعی پنسیلوانیای غربی، که اکنون مسئول نگهداری از این خانه است، واگذار کرد.

از فضای بیرونی این خانه زیبا با قدم‌زدنی کوتاه می‌توان به فضای داخلی رفت. خانه‌ای که بسیار با طبیعت پیرامون خود دوست و هم‌یار است. ویژگی که نکته اصلی و برجسته آثار لوید رایت است و آن «معماری ارگانیک» است.

.

 

این خانه بر فراز آبشار قرار گرفته است و این طراحی باعث شده است این خانه از یک نمای بیرونی فوق‌العاده زیبا سود ببرد. گفته می‌شود خانم کافمن از روی راه‌پله‌ها ماهی‌گیری می‌کرده است.

ویژگی فضای نشمین اصلی این خانه پنجره‌های سرتاسری و کف سنگی آن است. تراس بر روی آبشار قرار دارد و از چپ و راست فضای نشیمن می‌توان به آن دسترسی داشت. اگرچه این خانه بسیار بزرگ است اما خیلی راحت و دنج است. این ویژگی کار رایت است که آن‌قدر مقیاس‌ها را دست‌کاری می‌کند تا به تاثیر دل‌خواه برسد.

در سبک رایت، نشمین‌های پیش‌ساخته فضایی آرام را برای چرت روزانه، خواندن کتاب، و یا گذران وقت با خانواده و دوستان فراهم می‌کنند.

پوشش‌های روی راه‌پله که اتاق نشمین اصلی را به آبشار وصل می‌کند در این عکس دیده می‌شود. وقتی این فضا باز است صدای آبشار تمام خانه را در بر می‌گیرد و وقتی بسته است یک پس زمینه آرام و زیبا از صدای آب در خانه طنین‌انداز می‌شود.

هسته مرکزی و عمودی این خانه از سنگ محلی ساخته شده است و در هر طبقه یک شومینه وجود دارد؛ البته شومینه اتاق نشیمن اصلی از همه بزرگ‌تر و زیباتر است. این شومینه، فضایی خوشایند و گرم را به خانه می‌بخشد. این سنگ بزرگ در قسمت مرکزی این فضا قدمتی هزارساله دارد که خانه را به زمینی که در آن ساخته شده متصل می‌کند.

تقریبا در تمامی اتاق‌ها نشانی از سنگ مرکزی که از زمین ساختمان بیرون زده دیده می‌شود. صندلی راحتی برای بازیابی و استراحت در این فضا طراحی شده است. این اتاق، اتاق تعطیلات خانواده کافمن بوده است.

همین‌طور که در چوب‌های موجود در کمد می‌بینید توجه به جزئیات در این خانه فوق‌العاده است: نمونه‌ای شاخص در همکاری نزدیک معمار و مشتری.

چه مکانی بهتر از این اتاق برای نشستن و نوشتن نامه‌ای به یک دوست عزیز و دیدن منظره زیبای روبه‌رو.

 

منبع :

بیوگرافی معماران بزرگ